Hayat neden zor?
Zor olan nedir? Hayat nedir? Hayat, bildiğimiz kadarıyla yaşanan şey. Bunun dışında bir tanımı üzerinde uzlaşılamamıştır. Hayat, hayatın içindekiler gibi bir tanıma sahip değildir. Ne olduğunu bilmiyoruz. Tarif etmek ise, işlevini bilmediğimiz bir nesneye isim vermek gibidir. Bir şeylere benzetiriz ancak ne olduğunu tam olarak bilemeyiz. Ancak benzetmekle yetiniriz. Hayata ilişkin tüm tanım ve ifadeler benzetmedir. En azından benzeterek anlama yaklaşmaya çabalarız. Bakınız: dmy.info/hayat-nedir/
Hayatın anlamına ilişkin düşünceleri ancak bu konuda düşünen anlar. Çünkü bunlar dilin üzerinde uzlaştığı/toplumda yer alan ifadeler değildir. Hayatın içinde yer almayan şeyleri ise ancak benzetebiliriz. Tüm bunları söylemekteki amaç: hayatın ne olduğu bilinmiyorken onun içindeki herhangi bir konuyu tartışmanın komikliğini ifade etmek içindir. Bu durumda hayatın zorluğu, soru işaretine yöneltilen bir sıfattan ibarettir.
Hayat neden zor? Neden acımasız? soruları hayatın ne olduğunu bilmeyenler için eğlencelik sorulardır. Hayat zor mudur? Hayatı tarif edemezken en azından cevaplaması zordur. Hayat, anlamını oluşturduğumuz bir boşluk ise hayat zor değildir. Hayat kolay da değildir. Biz ne yapıyorsak odur. Bizim yaptığımız bir şey de bakış açımıza sahiptir. Yani hayatı zorlaştırırsak zor olur. Kişiliğimizin yansımasını görürüz. Buradaki “ben” algısı birey- aile- toplum- insanlık olarak genelden özele belirleyici bir niteliğe sahiptir.
Hayatın acımasızlığı da başka bir merak konusudur. Yoldan geçene sorsanız hayatta aldığından fazlasını vermiştir. Herkes hayattan alacaklıdır. Herkes alacaklıysa borçlu kim? Hayat herkese acımasızsa bu özelliği nereden geliyor? Hayat diye kast ettiğimiz diğer insanlar olabilir mi? İnsanlar mı acımasız? Yine genelden özele gelen bir belirleyicilik vardır. Yani insanlık ortaya çıktığından beri oluşturduğu hayatlar ve sistemler zor ve acımasız hayatı oluşturur. İnsanlığa da kabahat bulmak zordur. Nihayetinde insanlığı da oluşturan trilyonlarca özgür atom ve sistem var. Neyse ki bireyin kısacık hayatında bunların belirleyiciliği azdır. Burada günlük hayatın acı ve zor tarafını nitelendireceğiz.
İnsanlar başlarda çok az nüfusa sahipti. Doğa acımasız ve zordu. Hayatta kalabilmek tesadüflere bağlıydı. Yemek peşinde dünyanın dört bir yanına dağıldık. Barınma, ısınma, güvenlik ihtiyaçlarından bahsetmek mümkün değil. Yalnızca açlıktan ölmemek için bugünün nimetleriyle dahi katlanılamayacak serüvenlere çıktık. Doğadan böyle gördük. Biz de acımasız olduk. Medeni insan dediğimiz, toplum halinde yaşayan ve dayanışan bireyler bu özelliği terk ettiler. Ya da öyle söylüyorlar. Yemek için geyik avlamak, öldürme güdüsüyle yaşamak zorunda değiliz. Yine de hala “öyleymiş” gibi yaşıyoruz. Yani doğanın kanunlarıyla.
Kendimize ait kurallarımız var. Ülkeler, yasalar, devletler, gelenek ve görenekler var. Ama hala “kurt kanunu” geçerli. Hayatı zor ve acımasız yapan da budur. Modern çağlara kadar emin olun hayat zor ve acımasız olarak nitelendirilmiyordu. Çünkü eski zamanların koşullarına göre hayat acımasız değildi. Onu zorlaştıran bir şey yoktu. İlkel zamanlarda dahi “hayatın kolayı” bilinmediği için zor nitelendirilmesi yapılmıyordu. Ancak şimdiki zaman çok farklı. O kadar yasa, kural ve düzenleme varken hayat giderek acımasızlaşıyor. Hayat giderek zorlaşıyor. Bu zorluk ve acının tek nedeni modernleşme ve gelişimdir. İnsanlar arası fark artıyor ve küçük bir kesim çok iyi yaşayacak diye büyük kesim acı çekiyor. Dünya sürekli gelişiyor ama nüfusun yarısı açlık sınırında yaşıyor. Uzaya çıkıyoruz ama yakınlarımızı ziyarete bile gitmiyoruz. Şehirlerde binlerce kişinin yaşadığı apartmanlarda gittikçe yalnızlaşıyoruz. Güneş sisteminin dışını görüyoruz ama hemen yakınımızda yaşanan savaşları, açlığı, katliamı göremiyoruz.
Hayat zor ve acımasız değil. İnsanlar öyle. İnsanlar da hep öyle değildi. “Gelişmiş insanlar” öyle oldu. Acımasızlığı ve zorluğu yok etme, en azından acımasız olmama şansı varken bunu yapmayanlara “modern insan” denir. Daha önceleri hayatın merhametli olma durumu yoktu. İnsanlık hep birlikte böyle bir şans oluşturdu. Bu sefer de insanlar kendilerine yabancılaştılar. Ancak hep birlikte insan olduğumuzu, çevremizle var olduğumuzu unuttular. İnsanlık olarak önce kendimize yabancılaştık, sonra da doğadan koptuk. Şimdi milyonlarca insan hayat neden zor ve acımasız diye merak ediyor. Hayatı acımasızlaştıran bizleriz. “Biz” ve “ben” in ne olduğunu karıştıranlarız. Hep birlikte varız. Her işi “herkese yönelik” yapmalıyız. Ancak bu şekilde hayatı normalleştirebiliriz.
Bumu bu kadar mıı????
Tüm yazılar benzer soruların yanıtıdır. Hayat nedir? Nasıl yaşamalı? Diğerlerini deneyin.
Hayat, şu anki bilncimize göre bilim tarafından açıklandığı kadariyla da ancak bir bilinmezliktir.
Sınırları, her birimizin oznel kavrayisi oranındadir zira her birimiz hayatin merkezi ve algilayici bilinci konumundayiz. Soru sorarak yaşamaya devam etmeye mahkum olusumuz , varolusumuzu cevaplarla tatmin edemedigimizden. Modaya takilip sormadan yaşayabilmek farkindasizligin huzurunu verebilir ama bazilarimiz, bizi içine alan, kapsayan bir oluşumun içinde kendimizi çaresiz hissediyor ve korunacak bir cevap arıyoruz.” Ben” hissi korunmak istiyor.
Hayat neden bu kadar zor sorusuna tatmin edici bi cevap bulamadım. Belki ne yapıcagımı bu yazı bana anlatmadıgından olabilir. Ben Brit benim gibi dünya ve yasamaktan bıkmıs arkadaşlar var.
Hayat neden zor sorusuna bazı insanlar ayrım yapıyor diye örnek: bir erkek bir kızı seviyor ama kızın aile durumu biraz iyi diye erkeği dışliyor oysaki erkek’te kıza istediği hayat’ı kızın vefalı olması gereğiyle yaşanabilir seviyeye gelebilirler\not: belki bu yazı biraz özel olabilir ama hayatın bir zorluğu da budur saygılarımla ..?
hayatın acımasızlıgı temelde insanların bencilliğinden egoist tutum ve davranışlarından kaynaklanıyor.ancak bu modern zamanda bu acımasızlıgın asıl sebebi darwinizmin sosyal hayata uygulanması
evet yıne bulamadım bir cevap isın kotu yanı bu hep boyle devam edicek ama umudum var bir gun hayatın ne oldugunu bulucam ve beni bu ozellıgımden dolayı asaglıyan kısılere karsı zafer kazanıcam…
Çok derinliği olan bir makale değil. Çok basit ve sıradan bir insanın ifadelerini içeriyor. İçerik boş. Üzgünüm doyurucu olmamış.
Tamam
Bence hayat Hiiiç zor değil insanlar bencil zor o kadar ve iman yok allah korkusu kul utanması hiç yok…nerede kaldi insan olma vasfı…Evlendigim gune kadar herşey guzeldi.. evlendiğim gunden beri hep sustum çunku cennetten çikma bir aile ve çevreye sahiptim ve herşeye toktum….ama eşim inanın benim tam zıttım…çok düsündüm iyilikten ve insan sevgisinden hiç vazgeçmedim….hep farklı bakmak gormek hissetmek yani iyi ve kötü tabiriyle sürüyor hayat….sadece öldügümde sevgi ve saygi binsin sırtima ah ve beddua günah olmasın sırtımda ki yük tek amacım bu ve tabi ki zor….merhamet iman ve sevgi birleşse insanlık kurtulur….
O kadar çok yorgunum. 7 yıllık evliyim ve görücü usulü ile evlendim. 2 tane oğlum var. Rabbim bağışlarsa ve 34 yaşındayım. Bu zamana kadar hep sustum saygıdan ses çıkarmadım. Halada susuyorum. Ama hep kendimi yiyorum. Epilepsi hastasıyım. Sık nöbet geçiriyorum. Ufak çapta gine de susuyorum. Eşimle ailem ufak sebeplerden dolayı gecinemiyorlar ve bu beni çok uzuyor. Her iki tarafa da patlamak istiyorum. Yapamıyorum. Yapsam iki tarafida hayatımdan silip giderim. Çocuklarım var. İş yerinde ayrı sorunlarım var kimseyi üzülmesini istemediğim için anlatmiyorum. Artık zor geliyor. Hayat në yapacağımı şaşırdım. Daha anlatamadım.çok şeyler var. Yoruldum artık….!
yorgunum hastayım ve tek kadınım.dul bır cocuk annesiyim. hayat ta tek ıstedıgım sağlık huzur..yıprandım kımse benı anlamıyor ve hayat cok acımasız zalım.insanlarda cok anlayısız ve bencil.ben bunu söyleyebilirim
hayat gerçek olamaz…
Olabilir.
kısaca yazı yanı hayat neden bu kadar zor yazısı güzel hoş acıklayıcı ve hayatın zor olmasını sebebi biz insanlarız ne yaparsak yapalım kendi çıkarımız için yapıyoruz ve sonra hayat neden acımasız diyoruz mesela ben teog ögrencisiyim cok çalıştım çabaladım teog günü heyecanım stresim yuzunden sınavım berbat gecti bunada şükür ve diğer ögrencilerin kopyayla gecmesi beniayrı bir üzüyor allah herkese gönlündekini nasip etsin ve kaderde ne yazılmışsa onu görcez ben bunları söylemek istedim içimi dökmüş gibi oldum…..
KAder ve allahin takdiri.ölüm diye bişeyler de var bunlar bizim suçumuz deil.acı çekiyoruz hem insanlardan hem de hayatin asıl gerçeklerinden dolqyi
Hayat zor ama yaşıyoruz sonuçta dimi Allah an bize bir imtihanı bu hayat mesela benim hiç sevgilim olmadı kiloluyum diyedir belki ama ilerde ol uçak diye beklemekten bıktım …