Bir insan toplumla paylaşımda bulunmuyorsa, başkalarını umursamıyorsa bencildir, egoisttir. Yine de aslında egosu için çalışmıyor çünkü onun egosu gerçekten yok. Sadece felsefi olarak değil, pratik olarak da. Bir ego, kişilik olabilmek için; bunu insanların gözünde inşa etmeniz gerekiyor. İnsanlar tanımı gereği sosyal bir yapıdır, sadece biyolojik değil aynı zamanda kültüreldir. İnsan kişiliği olabilmek için insanlarla çalışmak gerekir.
Egoist, bencil insanlar gerçekten kendileri için çalışmazlar. Gerçek, özgün benlikleri yerine ataları ve geçmişleri için çalışıyor olabilirler çünkü kültürel-sosyal yerine biyolojik benliğiniz için çalışmak asla yaratıcı bir çaba değildir. Aslında, bu makro organizmada sadece bir mikroorganizma olduğunuz sürece egonuz için çalışmak pek mümkün değildir.
Ego dediğimiz radar bilinç, başkaları için işe yarıyorsa gerçek bir egodur. Ego sadece kendisi için çalışıyorsa, kelimenin tam anlamıyla bir ego olamaz. Yani egoya ait olmayan atadan kalma yükü devam ettiriyorsa farklı bir kişilikten söz edemeyiz, Ego başkaları için bir şey yapmıyorsa biyolojik döngünün bir devamıdır; ona hiçbir şey katmamıştır. Ego olmak için ona eklemek gerekir ve bu ekleme toplum aracılığıyla olur.
Ego aslında sadece ego değildir. Ego her zaman ego artı başka bir şeydir. Sen sensin, ama sadece sen değilsin. Sen de sayısız şeysin. Sen artı vatandaş, sen artı asker, sen artı öğrenci, sen artı yolcu vb. Bir insan nasıl sadece bencil olabilir, bencil+ başka bir şey olmadıkça?
Eğer inşa etmediysen, egodan nasıl bahsedebilirsin? Kendi kendine yaşamadın, kendi başına büyütülmedin, neyi isteyip neyi seveceğine, toplum zaten karar verdiği için sen karar vermiyorsun. Ne zaman öleceğine bile karar vermiyorsun. Kültürün bir ürünüsün ve egodan bahsetmek için bunda bir rol üretmiş olmalısın. Senin payın nedir? Rolün ancak toplum aracılığıyla inşa ettiğin bir şey olabilir, bazı kültürel unsurla gerçek benliğindir. Kültür ve toplum olmadan kişilik olarak adlandırdığın şey sadece et ve kemikten ibarettir ve kişiye ait değildirler. Kültürel yapı olmadan kendiniz dediğiniz şey, geçmiş insanların DNA’sı ve doğaya iade edilecek olan etlerdir.
Egonun ironisi, başkaları için çalışırsanız bir ego inşa etmenizdir; aksi halde besin zincirinde dönen monoton bir varlıksınız. Benlik, başkaları aracılığıyla inşa edilmelidir. Ne ironi, ego ego değildir; tıpkı asla “sadece sen” olmadığın gibi.
The Irony of Ego kaynağından makine yardımıyla çevirilmiştir.