Dünyayı Kurtarmak İçin Felsefe

Dünyayı kurtarmak için neler yapılabilir? Öncelikle “dünyayı kurtarmak” “dünyanın değeri”  “dünya nedir” bunları sorgulamamız gerekir. Dünyayı “Güneş” dediğimiz yıldıza en yakın 3. gezegen, Güneş Sistemi adlı çekim alanının en yoğun gezegeni, yeryüzü diye tanımlayabiliriz. 4.54 Milyar yaşındaki bu gezegeni Dünyayı neden kurtarmak istiyoruz? Çok basit çünkü biz içindeyiz. Kendimizi kurtarmak istiyoruz. Cenazede ağlamak gibidir bu. Aslında kişi kendisine ağlıyor.  Dünya için de olmak ya da olmamak mesele değil, bizim için mesele. Üstelik dünya ölürken ağlamıyoruz bile. Kendi varlığımız için endişe etmiyoruz. Daha da üstelik bunu bilinçli yapmıyoruz. Yani olay aslında “endişe edememek” O farkındalığa dahi varamayan, farkına varsa pişman olacak bir varlığın üyeleriyiz. “Düşünen insan” sen çok yaşa.

Dünyayı kurtarmak, onu yok olmaktan alıkoymak, yaşatmak demektir. Bu problem neden vardır? Belli ki birileri dünyayı yok ediyor. Suçlu: insanlık denen, bizim de üyesi olduğumuz, nüfusu çok az, ama etkisi büyük olan canlıdır. Nasıl yok ediyor? Bir insan bir şeyi nasıl yok eder? Aslında hiçbir şey yok olmaz, çevrime dahil olur. Bu fiziksel bir yasadır. Ama işe yarayacak biçimi, işe yaramaz hale getirmek yok etmektir. Yani dünyaya bir şeyler olduğu yok. Yalnızca bizim(canlıların) yaşayamayacağımız şekle sokuyoruz. Bunu da çok severek yapıyoruz. Adına da “gelişmek, uygarlık, zeka” gibi şeyler diyoruz.

Dünyanın içinde bulunduğu tehlikeler nelerdir? Öncelikli tehlike insandır. En büyük icatları dünyayı yok etmeye hizmet etmektedir. Mesela, büyük devletlerden biri elindeki nükleer bombalarla tüm yaşamı yok edebilir. Tabi tutumlu kullanır, israf yapmazsa başarır bunu. Ama zor,  insan israf yapmadan olmaz. Hala açlık ve susuzluktan ölen milyonlarca kişi varken günde 600 litre su, kilolarca katkı maddesi tüketen uygarlıklar vardır. Bir de bu tüketilecek şeyler 1 kilo ise 10 kilo çöp çıkarır. “Çöp” de insanın ilginç bir icadıdır. Herhangi bir şeyi işe yaramaz hale getirebilen ender canlılardanız. Bir şeyi tüketip ondan daha büyük ambalajını  işe yaramaz hale getirebiliyoruz.  Sonra da bunu yaşayan doğaya atıp işlemin karesini alıyoruz.

İnsan tehlikesinin tehditleri o kadar çok ki:  Bencillik, tüketim, gelişmişlik, modernite, kapitalizm, bankacılık, politikacılar, şöhret, duyarsızlık, kötülük, acımasızlık ve saire şeylerden, yani insandan dünyayı nasıl kurtarabiliriz? Başta söylemiştik kurtarmak dünya için fark etmez, insan ve üyesi olduğu canlılar alemi için fark eder. İnsanı ve canlıları insandan nasıl kurtarabiliriz? Öncelikle hepimizin hemen yapabileceği bir şeyi söylemek gerekir. Olayın çoğu böylelikle çözülecektir. İnsan kendini bazı şeylere inandırıp dışarısı da öyleymiş gibi düşünebilir. Bu belirgin davranışa bir de kendini yüceltme eklidir. Bunları yok etmekle başlayabiliriz. Doğayı insandan korumak için kendimizi fark etmeliyiz. Dünyayı başkalarından, başka bireylerden kurtarmayacağız. Bu yazıları okuyanların kendisinden kurtaracağız. Hepimiz az ya da çok insan bütününün parçalarıyız. Bir hata varsa herkesin hatasıdır. Biz birbirimiz sayesinde varız. Yok olursak da hep beraber yok oluruz. Bu yüzden kimse ” ben kurtaracağım” ya da “onlardan kurtaracağım” havasına girmemelidir. İnsan biziz. Sürekli bir “ah şu insanlık” söylemi hakimdir. Halbuki suçu başkasında aramak kötülüğün kare köküdür. Arayışa kendimizden başlamazsak gözümüzün önündeki inkar perdesi hiç kalkmaz. Sürekli suçlu aramaya devam ederiz. Suçlu aramamalıyız. Suçlu hepimiziz. bak. dmy.info/iyi-insan/

Bir suç varsa bu kendimize karşıdır. Dünyaya baktığımız kadarıyla onu görüyoruz. Doğada hiçbir şey fazla değildir. Her şeyin bir etkisi ve bir de tepkisi olacaktır. İnsanın hatası yaptığı şeylerin yanına kar kalacağını sanmasından ileri gelir. İnsan ne yaparsa kendine yapar. Bir adamın canını acıtmak ya da birilerini mağlup etmek  ya da fazladan bir şeyler sahibi olmak mümkün müdür? Hayır, hiçbir şey fazladan değildir. Bir kere fazlalık, zenginlik, adaletsizlik neden olsun ki? Her şey dengeli olmayabilir ama dengeye oturacaktır. Bunu doğadaki tüm varlıklarda görebiliriz. Garip olan bir şey varsa o geleceğe borçlanmıştır. İnsanlık da borçludur. Doğadan, dünyadan, canlıdan fazla fazla aldı. Doğa alışverişinde vermeden alış yaptı. Bu davranış yanına kalacak sanıyorsa yanılıyor. Yanınıza kalacak sanıyorsanız yanılıyorsunuz. Yanımıza kalmayacak, ödeyeceğiz.

Ödemeyi acısız yapabilmek için: Hepimiz hayallerimizi gözden geçirelim. Hayallerimiz başkalarını mutsuz etmek üzerine olmasın. Başkalarının mutsuzluğuyla mutlu olmayalım. İyi şeyler düşünelim. Umut edelim. Dünyayı bu kurtaracak. Bir harekette bulunmaya gerek yok. Sadece düşünün yeter. Nasıl daha iyi olabilirim? İyilik nedir? Ne yapıyoruz? Nasıl yaşıyoruz, nasıl yaşamalıyız? Düşünün yeter. Dünyayı kurtarmaya yeter de artar bile. Çünkü bunun eksikliğinden yok oluş yönüne koşmaya başlamıştık. Gelişmek adıyla kendi geleceğimizden çalmıştık. dmy.info/felsefe-nedir