Güneşin doğuşuna şaşırmak, kuşların cıvıltısına uyanmak istiyorum. Gökyüzüne bakıp hayret içinde kalacağım günlerin beklentisindeyim. Bu dünyayı düşünmeyeceğim bir ana ulaşmak dileğindeyim. Dünyanın dertlerinden sıyrılıp başka dünyaları düşünmek, başkalıkları dert edinmek isterim. Umutlarımız, tek tesellim. Bizi hayatta tutan geleceğe dair umutlarımız. Gelecek günlere inancımız hayattan kopup gitmeye engeldir. Başı ve sonu belli olan hayat oyununda bizim de sıramızın geleceği inancındayız. Başlarda zorlansak da, oyunun sonunda zafere ulaşacağımızın farkındayız.
Hayat zor, her taraftan darbe geliyor. Geleceğe dair umutlarımız bizi hayatta tutuyor. Neden haksızlık olsun ki? Dengesiz bir hayat neden var olmuş olabilir? Gelecek bu bakiyeyi dengeye getirecek. Baştaki sıkıntılar geleceğin sermayesi olarak değerlenecek. Ben de ne kadar sıkıntı yaşarsam yaşayayım, mücadele edip insanlara mutlu bir hayatı nasıl inşa ettiğimi göstereceğim. Üzerime gelen canavarlar, dayanılmaz kötülükler ancak benim karakterimi yüceltecek. Ne kadar mücadele edersem bu oyunda o kadar iyiyim. Bu kadar sıkıntı yaşadıktan sonra her halde kahramanlığımı yüceltecek ve oyunun sonunda alkışlara layık olacağım.
Dünya dertlerinden oluşan göz bağımızı çözmek niyetindeyim. Herkes gibi ben de adaletin terazisine inanıyorum. Herkesin buna inandığını düşünüyorum ki, hayattan kopmak yerine yaşadığımızı görüyorum. Yaşamak umutlu olmaktır. Her günün yaşanacağı varsayımıyla başlamaktır. Bir güne inanmak gibidir hayat veya bir adım atmaya benzer. Her adımı hesap etmeyiz, yeryüzünün orada olduğunu bilir ve adım atmaya devam ederiz. Bazen yer olması gereken gibi değildir, düşeriz. Ancak çoğu zaman bu varsayım, yerin mevcut olduğu umudunu boşa çıkmaz.
Bir gün günlük olayları değil de günleri dert edineceğim. Felsefe yapmaya imkan bulacağım. Bir köy yerinde yaşayıp her şeyden azade olabileceğim. Bu kadar sorun yaşadıysam bunu hak ettim. Geleceğe umutla bakıyorum, çünkü aksi için bir sebep yok. Kendi kararımızla gelmediğimiz bu dünyada kendi yaşadıklarımızdan sorumlu olmadığımızı biliyorum. Bu senaryo, namıdiğer kader sadece bizimle ilgili değil. Bu yüzden hayata bırakıyorum. Bizim sıramız da gelecek. Bir gün biz de söz söyleyeceğiz. Adalete ulaşacağız. Başka türlü bir hayat tahayyül bile edemiyorum. Bir denge yoksa, gelecek umut taşımıyorsa var olmak için bir sebep göremiyorum.