Bugün ne yesem? ile bugün yemek yiyebilecek miyim? sorularını yan yana düşünün. Daha sonra bunlara nereye seyahat etsem? ile acaba yürüyebilecek miyim? sorularını ekleyin. İsterseniz bunları çeşitlendirin. Acaba tüm gün edindiğimiz büyük dertlerimiz ne kadar büyük? Ya da şöyle diyelim: Acaba doğru şeyleri mi sorun ediniyoruz?
Yalnızca kendimizi ilgilendiren sorunlarla vakit kaybediyoruz. Ben demekten vazgeçemiyoruz. Bu yüzden sorunların çözümünü de bulamıyoruz. Devam eden sorunların çaresinin dışarıda olduğunu göremiyoruz. Dışarıya, yani genele bakmalıyız. Genele ilişkin sorular sormadıkça kalıcı bir çözüm bulamayız. Saçma bir soruna aranacak saçma bir yanıtla da vakit kaybetmemeliyiz. Soruların yanıtlarını bulmaya çalışmadan önce doğru soruları sormalıyız.
Saçma sapan dertlerimizi bir kenara bırakıp asıl sorulması gerekenleri sormalıyız. Küçük dertlerimiz asıl sorulması gerekenleri perdeliyor. Dünyanın hali perişan. Dünya bizim içinde bulunduğumuz düzendir. Yarın ne giysem sorusunu sorarken yarın giyecek bir şeyi olmayanları da düşünün. Bunu düşünmek istemezseniz daha ilginç gelebilecek sorularımız mevcut.
Mesela neden milyar dolarlık savaş uçakları fakir çiftçilere demokrasi getiriyor? Hem de üzerlerine bomba yağdırarak! Neden merak etmiyoruz? Her gün önünde saatler geçirdiğimiz teknolojik oyuncaklarımız nereden geliyor? Acaba lüks telefonlar için doğaya ne kadar zarar verildi? Ya da biz eğleneceğiz diye hangi işçiler sömürüldü? Peki çöpe çevirdiğimiz kaynaklar bitince ne olacak? Dünya bu kadar israfı kaldırır mı?
Bu sorular size doğru sorular sormada yardımcı olabilir. Nasıl mutlu olabilirim? yerine nasıl mutlu olunur? hayatım neden böyle? yerine hayat neden böyle? diye sorarsanız kalıcı çözümler üretebilirsiniz. Çözüm yerine doğru soruyu hedefler ve sadece kendinize bakmazsanız belki mutlu olabilirsiniz. En başta belirttiğimiz saçma sorunlarla vakit harcamazsanız aslında dertlerimizin çok da büyük olmadığını göreceksiniz.
Böylelikle kıssadan hisseye ulaşmış bulunuyoruz. Doğru soruları sormalıyız. En saçma sorular yanıtını kendimiz için aradıklarımızdır. Yalnızca kendimizi hedefleyen soru dünyanın en saçma sorusudur. Böyle soruların cevabının olmadığını zaten sorunun oluşumundan anlayabiliriz. Kimse bencillikle kalıcı mutluluğu yakalayamamıştır. Kimse kendi başına yaşayamayacağı gibi, kendi başına da yanıtlayamaz.
Katılıyorum.
Hepimiz geliriz ve gideriz.Acıyı azaltmak keyifi çoğaltmak için çabalarız.
Sahip oluruz sahip olmak için uğraşırız.
Ama neden burdayız sorusunu sormayız.
Uzaklara bakar ama yanımızdakini görmeyiz.
Defalarca aynı döngüyü yaşarız ama farketmeyiz.
İradesi olmayan otamtiğe bağlanmış gibiyiz,
Kimseye geleceği dünya önceden tanıtılmaz. Tanıtılsa beğenenler gelir, beğenmeyenler gelmez. Bu da birçok işyerinin kapanmasına neden olur
Bu yüzden esnafın, tüccarın düşmanlığını kazanmış olurum.Neme gerek. Recepler, Ahmetler varken sana mı düştü dünyaya yeni kurallar koymak? Otur oturduğun yerde! Peh! Peh!